ÖĞRETMEN OLABİLMEK

Atandığınız kurum Baldere İÖO Hamur/Ağrı
Uzun bekleyiş sonrası bilgisayar ekranındaki tablo karşısında ne sevinebilmiş ne de üzülmüştüm. Şaşkındım adeta.Telefon zinciri devam ederken milli eğitim müdürlüğüne ulaşabildim sonunda. Karşımdaki ses “Hoca hanım gerçekten gelmeyi düşünüyor musunuz? ” diyordu. Nedenleri sormama gerek yoktu aslında. Çünkü atandığım yer iki dağ arasında kurulmuş bir vadi köyüydü. Öğle saatleri ancak 12:00 de güneş yüzü görüp iki saat geçmeden güneşe veda etmek zorunda kaldığınız on beş hanesi olan; cuma günleri Ağrı’ya gidip aynı gün içinde işlerinizi halledip dönmek zorunda kaldığınız bir köy. .Kar yere düştüğü zaman köy yolları kapanınca bu durum bile adeta lüks haline geliyordu.
Bir iki günlük sürünceme sonunda babamla birlikte uçağa binip gittik Ağrı’ya.. Geride bıraktığım sevdiklerimin,sevenlerimin beni bir daha ne zaman koklayıp kucaklayacaklarını bilmedikleri anlarda, herşeyi iğne ucu kadar bir nokta halinde yitirivermiştim gökyüzünün derinliklerinde.
Kaçınılmaz bir durumdu bu.Burada öğretmenlik yapacaktım ne zaman döneceğimi bilmeden ve üstelik Babamın yanımda ilk kez döktüğü gözyaşları Hamur’un sokaklarına akarken.. Çünkü o köyde bir bayan öğretmeni yalnız çalıştıramayacaklarını ve beni il merkezi yakınında Adımova köyüne görevlendirdiklerini öğrendik. Dört yıl öğretmenlik yaptım bu köyde.Zor zamanlar geçmedi değil ama cok güzel anılar biriktirip cok samimi dostluklar kazandım. İl merkezine sekiz kilometre uzaklıktaki köyde yaşayıp simitle hiç tanısmamış öğrencilerim oldu benim. Onlara simit alıp kahvaltı yaparken simidin yarısını çantasına saklayanlar oldu kardeşi de tatsın diye. Öğretmenlik vicdanın mesleğidir.Ben o çocukları simitle tanıştırırken düş kırıklığı yaşadım.
Ağrı bana, insanın başına ne geldiğinin değil o durumla ne yaptığının önemli olduğunu öğretti.Tezekle nasıl soba yakıldığını , sınıftan çıkarken öğrencilerin yarı beline kadar gelen karları küreyip sana yol açtığını görünce yaşadığın iç burukluğunu , Murat nehrinde öğrencilerimle balık avlamayı,her çocuğun dili,ırkı ne olursa olsun masum olduğunu öğretti.

Şimdi nerede mi öğretmenlik yapıyorum..İzmir’in Bornova ilçesinde. Burada ise öğretmeni her konuda acımasızca eleştiren veliler var..Keşke öğrencilerim eleştiriyor diyebilseydim.Maalesef velilerimiz bencillikleri ile çocuklarından önce kendilerinin tatmin edilmesini bekliyorlar.
Öğretmenler odasında görev yeri hiç degismemis yirmi sekiz yıldır aynı okulda çalışan öğretmen arkadaşlarım var. Tuvaleti olmayan köyde çalışmış bir öğretmenin yanında, serinleyemedikleri için klimanın tamir edilmemesinden şikayet ediyorlar. En acısı okul bahçesinde esrar şişeleriyle demlenen ,en ufak tersliğinde öğretmenini bıçaklayarak yanıt verip ölümüne sebep olan öğrencilerimiz var.
Sekiz yıllık meslek hayatım bana her problemin kendi içinde bir fırsat sakladığını ve bu problemin diğerinin yanında eriyip gideceğini öğretti. Öğretmenlik vicdanın mesleğidir.Kendinizi sevilecek insan yapar karşılık beklemeden çocuklara teslim olursunuz. .

YAZAR : Adı bizde saklı bir öğretmen kardeşimize aittir.

__________________________________________________________

Yoksunluklar dünyasının insanları için öğretmenin, hastahanenin, doktorun, hemşirenin,bir lokma ekmeğin,bir kap suyun,değeri ve anlamı çok farklıdır. Çünkü,herşey kıymetince değer bulur insanın zihninde ve yüreğinde! Asıl ihtiyaçlarımızın önemini idrak edemediğimiz yer ve anlarda ise kıymetlilerimizi, şükürsüz ve minnetsiz sıradanlıklara çeviriveririz.

Birşeyi anlayabilmenin ve duyumsamanın en etkili yolu , o mekanın içinde olmak ve anları acısıyla tatlısıyla yaşamaktır. İktidar hırsları uğruna zihinlerimizin sürekli yalan haberlerle çekiştirildiği günümüzde, Ülkesini ,milletini seven, genç egeli bir öğretmen kardeşimizin paylaştığı samimi yaşanmışlıklarını çok değerli bulduk ve harfi harfine değiştirmeden sizlerle paylaşmak istedik. Çünkü Gidemediğimiz yerleri en doğru şekliyle samimiyetlerini kuşanmış bilgi dolu zihinler ve yürekler aktarıp ifade edebilirler.

Aktarımınızla bizleri yurdumuzun birbirinden uzak iki yakasına kısacık bir anda götürdünüz Sevgili öğretmenim! Çok şey anlattınız! Çok şey anladık! Size ve nezdinizde, sizin gibi asil yürekler taşıyan tüm öğretmenlerimize kalbten teşekkürlerimizi sunuyoruz.Allah sizlerden razı olsun!

Sevgiyle kalın dostlar.,

Allah’a emanet olun !